Istorija Srba

Opis

Istorija Srba autora Vladimira Ćorovića predstavlja sveobuhvatnu istorija srpskog naroda i zemalja. U knjizi je predstavljena srpska istorija od  najranijih dana pa do savremenog doba. Od prodiranja Slovena na Balkan, preko uspona srpske države, dugog ropstva pod Turcima, seoba i rasejanja, ustanka i preporoda naroda i države… pa sve do Drugog svetskog rata. Sveobuhvatna priča o istoriji srpskog naroda, ispunjenoj kako pobedama tako i žrtvama. Potpun prikaz ne samo istorije Srba, već i njenih suseda – kao i međusobnih odnosa. Detaljan opis ključnih trenutaka u srpskoj istoriji i analiza njihovih posledica. Ovo neprocenjivo delo predstavlja celoviti sintetički pregled srpske prošlosti koja iz pera ovog našeg darovitog i marljivog istoričara biva sasvim razumljiva i manje upućenim čitaocima.

Iz sadržaja:

Istorija Srba – PRVI PERIOD

I Prodiranje Slovena na Balkan
II Sloveni sa Avarima
III Sloveni naseljavaju Balkan
IV Balkanska kultura u doba seobe Slovena
V Slovenska plemena i njihova kultura
VI Organizacija slovenskih plemena na Balkanu

Istorija Srba – DRUGI PERIOD

I Bugari i balkanski Sloveni
II Prvi zajednički pokret Srba, Hrvata i Slovenaca
III Prva srpska država
IV Pokrštavanje Južnih Slovena
V Srbi između Vizantije, Hrvatske i Bugarske
VI Država makedonskih Slovena
VII Zetska država
VIII Srbija za vreme borbi Vizantije i Ugarske

Istorija Srba – TREĆI PERIOD

I Stefan Nemanja
II Latinsko carstvo i stvaranje Srpske kraljevine
III Srpske međusobne razmirice
IV Zapadnjačka orijentacija u Srbiji
V Srbija kao glavna balkanska država
VI Potiskivanje Bugara kao srpskih takmaca
VII Stvaranje srpskog carstva
VIII Delo cara Dušana
IX Raspad Srpske carevine
X Marička pogibija
XI Bosna kao kraljevina
XII Bosna kao stožer nove srpskohrvatske države
XIII Boj na Kosovu

Istorija Srba – ČETVRTI PERIOD

I Srbi između Turaka i Mađara
II Mađarska prevlast u Bosni i Srbiji
III Bosanski razdori
IV Oporavljena Srbija
V Despot Đurađ Branković
VI Prvi pad Srbije
VII Razlaz između despota i Mađara
VIII Pad Srbije
IX Pad Bosne
X Stvaranje nove srpske despotovine
XI Pad Hercegovine
XII Pad Crne Gore

PETI PERIOD

I Turski zamah
II Srpska despotovina u Sremu
III Dubrovačka republika

ŠESTI PERIOD

I Srbi pod tuđom vlašću
II Turska osvajanja
III Nove srpske seobe
IV Obnova Pećke patrijaršije
V Preokret u držanju Srba
VI Verski pokreti
VII Dalje borbe s Turcima
VIII Velika seoba Srba u Austriju
IX Srbi u Ugarskoj
X Oslobođenje Crne Gore
XI Novi saveznički rat protiv Turaka
XII Ruski uticaj među Srbima
XIII Austrijski porazi
XIV Ruski uticaj u Crnoj Gori i susedstvu
XV Kočina krajina
XVI Duhovno oslobođenje Srba
XVII Razmah Crnogoraca

NOVO DOBA

I Začeci ustanka u Srbiji
II Početak ustanka u Srbiji
III Razvoj ustanka
IV Francuska politika prema Srbima
V Rusko-srpski savez
VI Slom Srbije
VII Drugi ustanak
VIII Srbija kao samoupravna država
IX Ustanci bosanskih muslimana
X Krize u Srbiji
XI Srpski pokret 1848. godine
XII Crna Gora kao svetovna država
XIII Nacionalni i književni romantizam kod Srba
XIV Političke i duhovne krize u Srbiji
XV Put na Berlinski kongres
XVI Austrougarska prevlast
XVII Srpsko-bugarski rat i njegove posledice
XVIII Poslednji Obrenović
XIX Polet Srbije
XX Balkanski ratovi
XXI Nova omladina
XXII Sarajevski atentat
XXIII Svetski rat
XXIV Ujedinjenje
XXV Vlada kralja Aleksandra
XXVI Između dva svetska rata

Prodiranje Slovena na Balkan

Seoba ili veliko pomeranje naroda, koje je počelo uzimati sve većeg maha od II veka posle Hrista, beše jedan od najznačajnijih pokreta u istoriji Evrope. On je, kako je to lepo primećeno, značio u isto vreme i raspadanje i obnovu. Stari svet, kome je politički bila glavni predstavnik moćna Rimska imperija, uzmicao je i padao pod neodoljivom navalom svežih i aktivnih plemena, koja su, najpre sa severa, a posle i sa istoka, stremila prema njegovim središtima. „Kako za našu državu nastaju već poslednja vremena“, pisao je još Tacit u svojoj Germaniji, „najbolje što nam još sreća može da pokloni jeste nesloga među neprijateljima.“

Uzroci i motivi za ta velika pomeranja čitavih plemena i naroda raznovrsni su i veoma složeni, ali je njihov proces gotovo po pravilu morao dovoditi do sukoba sa Rimljanima. Ovi su daleko istakli svoje državne granice: izazivali su na dosta strana svojim osvajačkim prohtevima reakcije ugroženih i držali su pod svojom vlašću sve glavne prilaze za srednju i južnu Evropu i njena najplodnija i najpitomija područja. Već krajem II veka vode se borbe na dunavskoj liniji između Rimljana i germanskih plemena koja su u pokretu, a ekspanzivni i mnogobrojni Goti dopiru sve do obala Crnoga mora, da se u narednom veku, s pojedinim odredima, prebace pustošeći Malu Aziju i podnožje Kavkaza. Od sredine III veka počinje gotska ofanziva na Balkansko poluostrvo, izvođena pretežno iz stare Dakije a današnje Rumunije.

Osećajući teškoće održavanja suviše dalekih i rastegnutih granica, Rimljani se rešavaju, pred kraj III veka, da napuste izvesne oblasti, kao na primer istaknutu Dakiju, pa da na prirodno povoljnijim granicama, sa više koncentracije snaga, izvrše bolju organizaciju odbrane. Ali carstvu nije bilo pomoći. Iako je opasnost od nasrtljivih varvara bila očigledna, u imperiji se ipak, u nekoliko mahova i na nekoliko strana, vode ogorčene borbe raznih pretendenata za carski presto. Nekoliko takvih obračuna završeno je i na balkanskom području, neki gotovo pred očima spoljašnjih neprijatelja. U mnogo prilika traži se saradnja tuđinaca i za tu saradnju žrtvuju se krupni državni interesi…